SAMENVATTING
van de
INHOUD DER HOOFDSTUKKEN
I - GODS VOORLAATSTE GEHEIM
Om de oprichting van het koninkrijk aan Israël en de daaraan verbonden
heilzame consequenties voor de volkeren gaat het ook in het laatste bijbelboek.
Dat boek is vol priesterlijke motieven.
De afbuiging van zijn messiaanse bestemming brengt over Israël een
contrastmatige toepassing van de feestcyclus tot en met de vijf maanden
van de dorstijd.
Priesterdienst en feestcyclus horen bij elkaar. Het vergrijp aan de Messias
brengt over Israël Gods gerichten, die in de. apocalyps beschreven
worden in termen die ontleend zijn aan eredienst en feestcyclus.
Doch de goddelijke tendens daarin is tuchtiging en herstel.
Daarom komt er ook, vóór de toepassing in omgekeerde zin van
het Loofhuttenfeest door gerichtsschalen, een onderbreking door het in vervulling
gaan van Gods voorlaatste geheim: de verzegelde donderslagen. - Openb. 10.
II - ONDER GEKRUISTE HANDEN
Israël gaat de parallelweg van Jezus van Nazareth.
Zoals Hij verbannen werd uit Jeruzalem, zo is ook het Joodse volk uit de
heilige stad geworpen en de via dolorosa der verstrooiing opgedreven om
tenslotte aan zijn Staat terecht te komen als aan een eigen-gekozen 'kruis'.
Aan dit 'kruis' zal het evenals Jezus nog een dieptepunt beleven, doch in
de uiterste nood niet met 'Elia' bespot worden maar de Heer zal de zwaarste
hoon vergelden met de grootste barmhartigheid.
In Zijn grote barmhartigheid en onvergankelijke TROUW heeft God dan juist
bij de kruisiging van hun Joodse vlees de volheid der heidenen gereed om
langs deze weg het verkoren volk binnen te leiden in hun messiaanse bestemming.
De woorden, gegeven in 1948:
IK ZAL DE ROEP VAN DEGENEN, DIE MIJ HOONDEN TOEN IK HING IN DE DIEPTEN DER
HEL OVERNEMEN IN WRAKE EN ELIA ROEPEN EN MIJN WRAAK IS BARMHARTIG. MIJN
GEEST BRULT OM ELIA-
zijn de sleutel tot het verstaan van Gods voorlaatste geheimenis (Openb.
10) en daarmee van de wegen Gods in verband met de oprichting van het koninkrijk
van priesters.
Het herstel van Israël loopt nu over de herbouw van het altaar des
Heren in de heidenwereld. - Rom. 11:31.
De volheid der heidenen is het - in gericht en genade - vervullende heilshandelen
van God over de heidenwereld, waardoor ook Israël tot zijn volheid
komt.
III - DE CIRKELS VAN IZEBEL
Wanneer de oprichting van Israël tot een status van Konink-rijk van
Priesters moet lopen over de heidenwereld, dan zal het christendom niet
mogen hinken op twee gedachten over HEM, die door de apostelen ons is verkondigd
als 'de Zoon van de levende God' en als 'het Lam Gods, dat de zonde der
wereld wegneemt'.
Dit hoofdstuk geeft een korte schets van de valse synthese plaatselijk,
landelijk en wereldwijd.
Het mondiale hinken op twee gedachten over de Zoon van God heeft zich in
de formele structuur van de Wereldraad van Kerken officieel gemanifesteerd
en gekristalliseerd.
De oecumenische beweging staat diametraal tegenover Gods plan met Israël,
zowel door een valse-synthese-structuur als ook door het streven naar eenheid
geheel los van onze heidenchristelijke opdracht aan Israëls herstel
tot koninkrijk van priesters.
Het zal worden één kudde en één Herder - inclusief
Israël.
Een voor de mensheid uiterst riskant kerkelijk bedrijf is op gang gekomen.
We zien zeer duidelijk hoe kerken, die geïnfecteerd zijn door een valse-synthese-geest,
een taal gaan spreken die sterk overeenkomt met de boodschap van het communisme.
In verband met Gods vervullend handelen met Israël zal echter de 'omsingeling'
van Izebel doorbroken worden.
IV-DE PLAATS DER STENEN
JEZUS, WIENS GEEST rustte op de oude profeten, heeft door Zijn knecht Elia
op de hoogte van de Karmel de wegwijzers neergezet voor de gemeente van
de eindtijd, opdat die gemeente de weg zou kunnen vinden naar de WARE OECUMENE.
Het hogepriesterlijke gebed van Jezus om de éénheid van Zijn
volk in waarheid, zal langs de lijnen die Hij in de Karmel-procedure daar
Zélf voor heeft uitgestippeld, concrete verhoring vinden.
De verheerlijking op de berg, waarbij Jezus-zelf de woorden sprak: 'Elia
zal wel eerst komen en alles weer oprichten,' vond plaats op een tijdstip
toen het grote lijden reeds naderde en staat vermeld tussen de lijdensaankondigingen.
De opgang van Mozes op de berg na de verbondssluiting bij het altaar der
verzoening - Ex. 24 - vindt in Jezus' kruisdood en TOEKOMST een diepe Vervulling.
Elia grijpt terug op Mozes en verenigt symbolisch de stammen in één
altaar, dat wil zeggen: in de verzoening met God ligt de verzoening en de
eenheid der stammen met elkander. - Joh. 11:52.
Wij, heiden-christenen, moeten Israël dienen aan de éne herstelde
avondmaalstafel omwille van zijn verkiezing, en Israël de volkeren,
en sámen HEM, Die op aarde gekomen is niet om te heersen maar om
te dienen en Zijn leven te geven tot een rantsoen voor velen.
Pas in die gesteldheid zijn de stenen van het verbroken altaar op hun plaats.
V- DE OVERVLOEDIGE REGEN
Op het Pinksterfeest zetelt Jezus in vuur op Zijn gemeente en dit zetelen
door de Heilige Geest is - daarvan getuigt het talenwonder - een overwinning
op Babel en op de Babylonische spraakverwarring.
De geschiedenis zal voortaan ten diepste 'zendings'geschiedenis zijn, totdat
de vijanden van Christus gemaakt zijn tot een voetbank voor Zijn voeten.
- Hand. 2:35.
De loop van het evangelie en de komst van het Koninkrijk Gods zullen daarom
niet definitief kunnen worden verhinderd door de fouten van christelijke
kerken of van naties waar in het bijzonder de zendelingen vandaan kwamen.
De wijsheid Gods zal stellig overvloedig aan het licht komen bij Israëls
bekering en de daarmee samenhangende omschakeling van 'Staat' naar de 'Status
van Koninkrijk van Priesters', omdat daardoor alle oude argumenten tegen
de zending worden weggevaagd.
Er komt een overvloedige regen.
De gekleurde wereld krijgt een eigen voorname taak in de oprichting van
het koninkrijk aan Israël.
Er komt een harmonische oprichting van het altaar der gemeente en daaraan
verbonden een oprichting van het altaar der volkeren.
De harmonische terugkeer der negers naar het land van herkomst behoort eveneens
tot het voorlaatste heilsgeheim; het is een eschatologische zaak.
De Arabische wereld
'Wat deert u, Hagar?'
Gen. 2l:17
Hagar geeft als 'profetisch model' informatie ook over onze tijd, nu Gods
beloften over Israël op zo'n wonderlijke manier in vervulling gaan
en Hagars nakroost, of het wil of niet, daar hevig bij betrokken wordt.
Over de ganse tent van Abraham zal het licht van een nieuwe DAG GODS Opgaan!
VI - IZEBELS IMITATIE EN VAL
Wanneer tot verbazing van de hele mensheid op de stengel van zesduizend
jaar doornige geschiedenis EEN WONDERE SABBATSBLOEM openbloeit, dan zal
toch ook deze bloem nog eenmaal verwelken.
Er komt een tegenbeeld van het Loofhuttenfeest.
Na de grote doorbraak komt de grote afval. - Openb. 11 t/m 20.
In dit hoofdstuk wordt de plaats van het vrederijk in verband met de komende
afval beschreven en ook de priesterlijke functie van de martelaren van de
laatste ronde in betrekking tot het geheel der heilsgeschiedenis.
VII - IN EEN PUNT DES TIJDS
Wij weten uit de Schriften, dat de Opstanding van Jezus Christus uit de
doden een goddelijk zegel was op de waarachtigheid van het bloed der verzoening.
- Rom. 4:25.
Zo zal ook de gemeente nog in de aardse tijdsbedeling een geestelijke opstanding
mogen meemaken, en op de derde Gods-dag zal deze opstanding van Zijn mystieke
lichaam weer een goddelijke bevestiging zijn van de waarachtigheid van het
bloed des kruises als kracht Gods tot zaligheid.
Precies zo zal de wederkomst van Jezus Christus en de wederopstanding des
vleses de laatste en definitieve manifestatie zijn van de waarachtigheid
van Zijn goddelijke zending als het Lam Gods, dat geslacht werd voor de
zonden der wereld.
De wederkomst zal de voltooiing en bekroning zijn van Golgotha.
Jezus Christus is in het Koninkrijk van Priesters de grote PRIESTER-KONING
DE HERDER ISRAELS.